Sterke bedrijfsgewijze samenwerking

Het RK Werkliedenverbond roept in 1938 een commissie in het leven die het vraagstuk van de beroeps- of bedrijfsgewijze organisatie moet bestuderen. Een jaar later legt de commissie zijn rapport op tafel. Twee leden van de commissie  houden vast aan  het  beginsel van beroepsgewijze opbouw. De overige leden bepleiten echter een bedrijfsgewijze organisatie. Voor de bepaling van het bedrijf wordt het product als uitgangspunt genomen en niet de werkmethode. Binnen de grenzen van een bedrijfstak -  aldus de commissie -  vallen ook die onderdelen  van ‘‘bedrijfsheterogene  ondernemingen’ die tot die bedrijfstak gerekend kunnen worden. Zo zou de papierfabriek van Philips  tot het werkterrein gerekend moeten worden van de fabrieksarbeiders, de meubelmakers van Vroom & Dreesmann tot het werkterrein van de  meubelmakersbond en  huisdrukkerijen tot het  werkterrein  van de grafische bond.
In het rapport van de commissie worden nog meer voorstellen gedaan. Aanbevolen wordt  werknemers  die vaak van bedrijfstak  wisselen te organiseren in die bond, die zijn werkterrein vindt in de bedrijfstak waar ze overwegend  werkzaam zijn. Voor hoofdarbeiders zou de beroepsgewijze organisatie vooralsnog moeten worden gehandhaafd. Desalniettemin zou er gestreefd  moeten  worden  naar  een sterke bedrijfsgewijze samenwerking. De beroepsbonden  zouden  daartoe  in bedrijfsgroepen moeten  worden onderverdeeld, die met corresponderende handarbeiders in bedrijfsbonden een solidaire samenwerking  van alle werknemers­bedrijfsgenoten  zouden moeten aangaan . In maart 1940 wordt het rapport  bebandeld  in een buitengewone Verbondsvergadering. Daar wordt beslote:n het rapport voor te dragen voor bespreking met NVV en CNV op een ‘periodiek plaatsvindende vergadering van arbeiderscentrales’.